Onze Gemeente heeft een relatief groot aanbod aan woongelegenheden die de minimale kwaliteitsnormen niet halen.  Deze woningen worden vaak aan sociaal zwakkere mensen aan bodemprijzen verhuurd.

Dit zorgt voor een aanzuigeffect: sociale diensten uit de streek verwijzen al te vaak door naar deze woningmarkt in onze Gemeente.   Een kordaat woonbeleidsplan dient dit aanzuigeffect op middellange termijn te stoppen.  Zowel huurder als verhuurder moeten baat hebben bij de maatregelen.

In de Woonmaatschappij Ijzer & Zee ziet Het plan - B een bevoorrechte partner om een woonbeleidsplan ten uitvoer te brengen.

 

De Panne beschikt over heel wat panden die werden gebouwd tussen 1950 en 1970.  Toen was het doodnormaal dat ééngezinswoningen nabij het centrum tijdens de zomermaanden werden verhuurd als vakantiewoning.  De eigenaars trokken zich daarbij vaak terug naar de “sous-sol”.

Ondertussen is er een groot aanbod aan appartementsgebouwen en andere vakantieverblijven bijgekomen, waardoor de bovenstaande woningen werden omgebouwd tot kleine appartementsgebouwtjes.  De vele kelderappartementen in het centrum van De Panne zijn daar een typisch overblijfsel van.

 

Echter, vaak zijn deze overblijvende appartementjes niet conform met de minimale kwaliteitsvereisten voor bewoning.  Er moet geen tekeningetje bij gemaakt worden: deze niet-conforme woongelegenheden worden vaak aan een lage prijs verhuurd aan sociaal zwakkere mensen die daar genoegen mee (moeten) nemen.

De kansarmoede - analyse van het Steunpunt Sociale Planning duidt duidelijke buurten in De Panne aan waar een significant huisvestingsprobleem is.  Slechte huisvesting gaat vaak hand in hand met verdoken armoede.  Achter de façade en de voordeur … weet je wel.

Lees hier de kansarmoedeatlas 2017. Interessant document!

Getuigenissen van professionelen en diensten, actief in de sector trekken aan de alarmbel: het gebeurt wel eens dat sociale diensten van buiten De Panne rechtstreeks of onrechtstreeks deze doelgroep naar De Panne verwijzen: “daar zal je wel iets vinden dat je kan betalen”: het aanzuigeffect.

Het lijkt een contradictie: uiteraard dient wonen betaalbaar te zijn in onze Gemeente en dienen we te zorgen voor wie onderaan de ladder staat.  Echter, dat mag niet betekenen dat onze Gemeente aanzien moet worden als het Mekka van de “goedkope doch onleefbare appartementjes”.

 

De opmaak van een kordaat woonbeleidsplan is een absolute vereiste om van start te gaan met een duidelijke visie hoe deze problematiek kan worden aangepakt.  Er is voldoende professionele kennis om de Gemeente daarin bij te staan.  Op vandaag beschikt de Gemeente niet over dergelijk studiewerk waaruit conclusies kunnen worden getrokken.

Het invoeren van conformiteitsattesten voor woongelegenheden kunnen een elementair element uitmaken van een te voeren woonbeleid.  De parameters voor het verkrijgen van een conformiteitsattest liggen vast en worden bepaald in de Vlaamse Wooncode, de normen van het VMSW en de woninghuurwet.  We vinden daarmee dus absoluut het warm water niet mee uit.

 

Aan de andere zijde mag de verhuurder van een woongelegenheid niet worden vergeten.  Vele eigenaars hebben het wel degelijk goed voor met hun eigendom en hun huurders.  Deze verhuurders dienen de nodige bijstand te krijgen en correct geïnformeerd te worden over wat kan én wat niet.  De Gemeente dient dus de dialoog aan te gaan en verhuurders dienen een realistische termijn te krijgen om hun eigendommen aan te passen aan de wetgeving.  Maar dienen zich uiteraard aan de gemaakte afspraken te houden.

Het invoeren van gelijk welke vorm van controle of opvolging zal echter van de Gemeente de nodige personeelsinzet vereisen.  Willen we een beter woonbeleid, dan zal de Gemeente de consequenties daarvan moeten dragen en ofwel eigen personeel moeten inzetten ofwel beroep moeten doen op externe organisaties.  En uiteraard ook de nodige stokken achter de deur te houden voor verhuurders die “niet willen horen”.

 

In samenwerking met de sociale huisvestingsmaatschappij “Woonmaatschappij Ijzer & Zee” dient de Gemeente actief op zoek te gaan naar te realiseren projecten voor deze doelgroep.  De wachtlijsten voor een sociale woning in De Panne & Adinkerke zijn historisch hoog, ondanks het behalen van het Bindend Sociaal Objectief.  Derhalve dienen nieuwe sociale woonbeleidsconvenanten te worden afgesloten, waarbij zowel Gemeente als de Woonmaatschappij zich tot realisatie van nieuwe projecten verbinden binnen een afgesproken termijn.

 

De draagwijdte van een woonbeleidsplan dient echter verder te gaan dan enkel zich te focussen op de sociale- en huurmarkt.  Ondersteunen van “wonen in eigen gemeente” komt aan bod in een volgende beleidsdoelstelling.