FUSEREN?!  Laat ons eerst leren samenwerken!

Of een verplichte fusie tussen gemeenten er nu zit aan te komen of niet, dat laten we in het midden.  Het plan - B is alvast geen vragende partij.

Zeker is dat intergemeentelijke samenwerking kan lonen, zowel op logistiek, beleidsmatig als op financieel vlak.  Zolang de politiek er maar voor open staat.

 

Al jààààren stellen politici dat er een verplichte fusie van gemeenten zit aan te komen.  En dat gemeenten zich maar beter klaarhouden om dit te ondergaan.  Of, zelf voor te zijn en een vrijwillige fusie met elkaar aan te gaan.

De Vlaamse Overheid houdt de gemeenten en steden een klein suikerklontje voor: Vlaanderen neemt 500 eur / inwoner schuld over van de gemeenten.  Voor de gemeentekas van De Panne kan dat interessant zijn.  Voor de gemeentekas van een welbekende buurgemeente, weegt dit minder zwaar door.

Beide gemeenten hebben een totaal ander financieel profiel dat het vermengen van beide gemeentekassen sterk in het nadeel zal zijn van onze Gemeente. 

Als er een oplossing zou voor komen om te vermijden dat ónze bewoners de dupe worden van een fusie, dan zal het water misschien wat minder diep zijn.

 

Wat niet belet dat een doorgedreven vorm van gemeentelijke samenwerking op een aantal vlakken zeker vruchten kan afwerpen.  Er zijn zeker schaalvoordelen te behalen. Prille samenwerkingsvormen zijn er al maar moeten herbekeken worden. 

Anderzijds kunnen ook kennis en beleid met elkaar gedeeld worden. 

Het is duidelijk dat De Panne samenwerkingsvormen moet opzetten met gemeenten met een zelfde of aanleunend profiel.  Kustgemeenten dus.  Op het vlak van woonbeleid zijn daaromtrent in het verleden misschien niet de beste keuzes gemaakt. 

Uiteraard is dit een politieke keuze.  Maar al te vaak is er bij de administratie wel bereidwilligheid tot samenwerking en kennisdeling, maat botert het op politiek vlak niet altijd even goed.