De tegeltjes in de Zeelaan zijn een massacre.  Het plan - B smijt naar niemand stenen tegels en wil een oplossing voor het slipgevaar en het loskomen van de tegels.

 

Hoewel het in de sterren geschreven stond is het materiaalgebruik en de plaatsing van de “faiencetegels” op de trottoirs niet de goeie keuze gebleken.  De tegels komen te pas en te onpas los en zijn bijzonder glad bij regen- of vriesweer. 

 

Het plan - B heeft hiervoor op vandaag geen kant en klare oplossing. 

 

Het makkelijkst zou zijn alle tegels weg te nemen, de onderliggende betonnen vloer uit te breken en volledig opnieuw te beginnen.  Het makkelijkst, maar dit zou een bijzonder grote financiële kater veroorzaken én de handelaars minstens voor zes maand in de miserie steken.  Dat kunnen we missen als kiespijn. 

Andere, circulerende pistes van aanbrengen van epoxy tot her-betegelen zijn onvoldoende onderzocht om er een conclusie uit te trekken.

Er kunnen dan ook geen grote uitspraken gedaan worden over welke oplossing er dan wél moet gezocht worden.  De Gemeente dient zich hiervoor te laten begeleiden door een extern ingenieursbureau dat de diverse pistes onderzoekt en budgetteert.  Eerst analyseren en dan pas beslissen en uitvoeren, is de stelling van Het plan - B.

 

Ondertussen stelt het Plan - B voor om te blijven “lappen en tappen” en ervoor te zorgen dat de Zeelaan er altijd keurig bijligt.  Een duurzame oplossing bestuderen zal tijd vragen en dient getest te worden ter plaatse.   We kunnen het ons echter niet permitteren dat we ondertussen met een niet-onderhouden straatbeeld zitten in ons commerciële centrum.